ارزیابی ابعاد کالبدی مسکن با رویکرد توسعه پایدار شهری، نمونه موردی: منطقه 8 شهر کرج

رشد سریع جمعیت جهان و تمرکز آن در شهرها، مفهوم توسعه پایدار شهری به عنوان مؤلفه اساسی تأثیرگذار بر چشم انداز بلند مدت جوامع انسانی مطرح کرده است. گسترش بیش از اندازه شهرها در چند دهه اخیر موجب بروز چالش های مختلف در حوزه های کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی آن ها شده است. در این ارتباط شهر کرج نیز که در یک دوره کوتاه به یک کلان شهر تبدیل شده از گزند تحولات مورد اشاره دور نمانده و مطالعات مختلف و از جمله گزارش طرح های جامع بیانگر این است که این شهر با مشکلات فراوانی به ویژه در بخش مسکن روبرو می باشد. در واقع مسئله مسکن در سطح شهرهای بزرگ از اساسی ترین مشکلاتی می باشد که پایداری آنها را شدیداً به لرزه می اندازد. به طور کلی مقاله حاضر، ابعاد کالبدی مسکن منطقه 8 شهر کرج با استفاده مدل AHP در سیستم اطلاعات جغرافیایی از دیدگاه توسعه پایدار شهری را مورد تحلیل و ارزیابی قرار داده است. روش تحقیق، به صورت توصیفی- تحلیلی بوده و نوع تحقیق، کاربردی و رویکرد آن، به دو صورت کمی و کیفی می باشد. گردآوری اطلاعات مورد نیاز تحقیق از طریق مطالعات کتابخانه ای و استفاده از اسناد و مدارک، همین طور مطالعات میدانی از محدوده مورد مطالعه و استفاده از طرح تفصیلی منطقه می باشد. یافته های تحقیق نشان می دهد که منطقه 8 شهر کرج در بخش کالبدی مسکن با مسائلی از جمله همجواری انواع فعالیت های ناسازگار با کاربری مسکونی، قرارگیری مناطق مسکونی در شیب های تند، پایین بودن کیفیت ساختمانها، استفاده از مصالح بی دوام و نظایر آن روبروست. در واقع نتایج بیانگر وضعیت نامطلوب شاخص های کالبدی مسکن بر اساس اصول توسعه پایدار شهری در این منطقه بوده و نشان می دهد که (32/55) درصد از مساحت کل منطقه 8 در شاخصهای کالبدی، به عنوان منطقه سکونتی ناپایدار می باشند.